Ρίγανη

Η ρίγανη είναι ένα γαστρονομικό και φαρμακευτικό βότανο που ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae των αγγειόσπερμων. Χρησιμοποιείται στην ιατρική και τη μαγειρική εδώ και χιλιάδες χρόνια. Προσθέτει γεύση και άρωμα και έχει πολλά οφέλη για την υγεία.

Η ρίγανη παίρνει την ονομασία της από τις λέξεις «όρος» που σημαίνει βουνό και «γάνος», από το ρήμα γανόω, που σημαίνει δίνω χαρά – λαμπρότητα. Θεωρείται το φυτό που δίνει ομορφιά και χαρά στα βουνά της Ελλάδας. Συνήθως αναπτύσσεται σε μεγάλα υψόμετρα , φτάνοντας σε ύψος περίπου 50 εκατοστά και έχει άσπρο – μωβ φύλλα μήκους περίπου 2 έως 3 εκατοστών.

Οι χημικές ουσίες που δίνουν στην ρίγανη την μοναδική και ευχάριστη μυρωδιά της είναι οι εξής: θυμόλη, πινένιο, λιμονένιο, καρβακρόλη, οκιμένιο και καρυοφυλλένιο. Περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά και αντιβακτηριακές ιδιότητες.

Η ρίγανη είναι επίσης πλούσια πηγή διαιτητικών αντιοξειδωτικών, τα οποία βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις επιδράσεις των ελεύθερων ριζών και βελτιώνουν την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις.

Η πιο διαδεδομένη χρήση του είναι ως καρύκευμα στην ελληνική κουζίνα, αρωματίζοντας συνταγές με βάση το κρέας, το ψάρι και τα πουλερικά, αλλά συνοδεύει επίσης με επιτυχία πολλά λαχανικά και σαλάτες. Ως ρόφημα δεν πίνεται συνήθως μόνο του, αλλά βρίσκεται κυρίως σε μείγματα βοτάνων.

Οφέλη

Η ρίγανη χρησιμοποιούνταν στη βοτανοθεραπεία από τους Αρχαίους Έλληνες. Ο Αριστοτέλης ισχυριζόταν ότι αν μια κατσίκα τραυματιστεί από βέλος και φάει άγρια ρίγανη, η πληγή θα επουλωθεί, ενώ ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό. Το συνιστούσε επίσης για τη θεραπεία δερματικών λοιμώξεων από ψωρίαση, καθώς και για στομαχικά προβλήματα. Επιπλέον, θεωρείτο ότι το έγχυμα αυτού του θαυμαστού βοτάνου βοηθούσε στη θεραπεία σπασμών, δηλητηριάσεων, κολικών, εξωτερικών πρηξιμάτων και χρόνιων ρευματισμών.

Οι πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις της ρίγανης περιλαμβάνουν τη θεραπεία διαταραχών του αναπνευστικού συστήματος, διαταραχών του γαστρεντερικού συστήματος, πόνων της εμμήνου ρύσεως και διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος. Με τοπική εφαρμογή μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία ορισμένων δερματικών παθήσεων όπως η ακμή και η πιτυρίδα.

Η ρίγανη έχει επίσης αντιβακτηριακές και
αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Επιστήμονες από τη Γερμανία και την Ελβετία εντόπισαν ένα δραστικό συστατικό της ρίγανης, γνωστό ως β-καρυοφυλλίνη (E-BCP), το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία διαταραχών όπως η οστεοπόρωση και η αθηροσκλήρωση.

Επίσης το 2014, επιστήμονες τροφίμων ανακάλυψαν ότι τα δημοφιλή μαγειρικά βότανα ρίγανη, δεντρολίβανο και μαντζουράνα περιέχουν ενώσεις που μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τον διαβήτη τύπου 2 με τρόπο παρόμοιο με ορισμένα φάρμακα που συνταγογραφούνται σήμερα.